Door middel van een wireless site survey maken we de staat van een netwerk zichtbaar. We letten onder andere op signaalsterkte, kanaalgebruik, kanaalbreedte en de maximaal haalbare theoretische snelheid. Een performance test om te kijken of het draadloze netwerk (nog) aan de eisen voldoet, is hier zeker een onderdeel van.

Door middel van spectrum analyse onderzoeken we het elektromagnetische spectrum en lossen hier vervolgens de problemen op. WiFi bestaat op de eerste twee lagen van het OSI-model. Wi-Fi is erg ‘beleefd’: hoort het een andere WiFi-zending op hetzelfde kanaal of is er andere elektromagnetische energie aanwezig op een sterkte van -85dBm of sterker? Dan blijven de apparaten stil.

Soms zijn er problemen in een netwerk die op de hogere OSI-lagen zitten. Door middel van packet capture zien we alle datastromen van en naar apparaten op een specifiek kanaal. Zo kunnen we bijvoorbeeld ontdekken of de driver van een WiFi-adapter het probleem kan zijn of waarom de 4-way hand-shake niet goed gaat en het aanmelden bij het netwerk niet lukt.

Een WiFi-signaal is onderverdeeld in drieën: ‘want’, ‘don’t want’ en ‘don’t care’. We willen een signaal van -67dBm (want), maar we willen geen overlap van hetzelfde kanaal met een signaal van -85dBm of beter (don’t want). Van een signaal van kleiner dan -85dBm hebben we geen last (don’t care). Dit is de basis van een goede kanaalverdeling.